Posts tonen met het label LMV. Alle posts tonen
Posts tonen met het label LMV. Alle posts tonen

donderdag 25 juni 2015

Zonnige broek

Mijn juni-inzending voor SEW IT UP: 2 Sunny pants van La Maison Victor! Toegegeven, het zijn twee drukke motiefjes. Maar het oogt een beetje Afrikaans, een beetje tropisch, een beetje vakantie... En dat is nu nét het thema: vakantiekledij. De ene stof kocht ik ooit bij Veritas (zo'n voorgeknipte lapjes, die in de solden stonden) en de andere stof kocht ik heel lang geleden bij Stoffen Eclips en is, als ik me niet vergis, van Stenzo.  Ik werkte niet met een lintje, maar werkte de lendenband gewoon af met een elastiek. As simple as a pina colada!
 
 

 
 De juweeltjes kocht ik bij Opnieuw & Co voor een prikje!

dinsdag 31 maart 2015

't is klèr, Claire!


Een jongetje van een jaar of zeven wees me er nog niet zo lang gelden op: belofte maakt schuld! Bedankt voor deze levenswijsheid, Thomas! Als ik iets beloof, zal ik mijn belofte vroeg of iets veel later moeten naleven...

Een heel dik jaar gelden beloofde ik een vriendin dat als ze ...., ik voor haar een jurkje zou maken. De ALS voorwaarde was al een poosje bereikt, de DAN liet magertjes op zich wachten. Enige progressie werd waargenomen toen we begin januari een patroontje selecteerden en een stofje gingen kiezen bij het winkeltje om de hoek (rode Crêpe!). Maar dan bleef het wat stilletjes wat mijn belofte betrof. 
Het stofje bleef onderaan de hoop van mijn to sew list liggen, verhuisde af en toe naar een iets zichtbaarder plaatsje, maar er veranderde niets fundamenteels aan om het als een kledingstuk te kunnen benoemen. Het probleem was dat er altijd maar nieuwe stofjes bovenop de hoop terecht kwamen die voor zijn gekropen om een kledingstuk te worden en dat er ook wel eens een wedstrijddeelname de kop op stak. Dat de geselecteerde stof een materiaal is waar ik nog nooit mee gewerkt had, kan hier ook wel een beetje in meegespeeld hebben...

De rode lap crêpe flitste wel geregeld door mijn gedachten. Ik zette zelfs herinneringen in mijn agenda die ik mooiweg negeerde... Tot op een blue monday en de daaropvolgende dinsdag ik eindelijk besloot om het patroon over te tekenen, rode overlockgaren aanschafte, de stof verknipte en er een echte jurk van begon te maken. Het patroon dat Claire de la Lune gekozen had is de gig jurk van LMV. De stof gebruikte ik dubbel om de transparantie te beperken... Ik heb er ocharme maar 1 dagje werk aan gehad! SCHAAMROOD op de wangen! Blij dat het af is. Hopelijk is mijn eerste buitenhuise opdrachtgever ook tevreden.
 
 
En belofte maakt schuld! Je kan er mee op zomervakantie, Claire! Hé, zullen we dit vieren met een éclaire, Claire? *Genoeg woordspelingen voor vandaag!


De sjaal vol rode zoenen en de broche komen van bij Veritas.

donderdag 26 maart 2015

Bang! Bang!

Pantervlekken. You like it or you hate it. I LIKE IT. Het lief hates it. Zo vullen wij mekaar aan. Een beetje Ying en Yang :-)
Maar daar dacht ik niet aan toen ik mijn metertjes leopard kocht. Ik was toen druk bezig met me te visualiseren hoe mijn jumpsuit eruit zou zien als het klaar was. Als modelletje selecteerde ik het Elisabeth-Jumpsuit uit La Maison Victor. Ik koos er voor om geen zakken op het bovenstuk te bevestigen, maar deze te vervangen door een grappige strijkapplicatie van Macon et Lesquoy. Die zakken bovenaan waren niet echt een meerwaarde voor mij, en het zou enkel een risicofactor geweest zijn (dochterlief kan soms onvoorspelbaar uit de hoek komen, een afgescheurde borstzak is dan niet wat je wilt meemaken). Verder hield ik alles simpel.
Letterlijk simpel: geen knopen met knoopsgaten maar kamsnaps. Hier heb ik me een beetje laten gaan in het kleurdetail. Een klein folieke dat geen ander ziet. Ik gebruikte 2 kleuren per knoopje: binnenin oranje en langst de buitenkant zilvergrijs. Een ideetje dat ik hier opdeed. En de knoopjes matchen perfect met de minuscule strijkapplicatie!


Ik had mezelf een deadline gegeven voor dit project. En die heb ik niet gehaald. Ik zou hiermee meedingen in een naaiwedstrijd in januari, met als thema hangoverwear. Maar omdat er voor mij toch een kleine moeilijkheidsgraad in het ontwerp zat én omdat de stof niet goed meewerkte (viscose, het is zo aangenaam om dragen, maar ietwat moeilijk te verwerken), verdween mijn onafgewerkt stuk door tijdsgebrek, hopen frustraties en gevloek op mijn ooit-to-do/ooit-af-te-werken-stapel. Ik haalde het nu dus vanonder het stof, om er het beste van te maken! Ziehier het resultaat!
 
Achteraf bekeken was het enkel nog de afwerking van het halsboordje, de mouwen en de broekspijpen... Maar misschien was het wel beter om alles aan de kant te leggen, en tijdens een zen-momentje de finishing touch aan te brengen. Ondertussen hebben andere naaiprojecten nieuwe inzichten gebracht om al dat boordwerk af te ronden! Ik werkte alles af door een geplooid beleg aan te stikken (zo vermeed ik een onvoorziene rimpel in mijn afwerking).

Mijn angst dat alles tot een ballon-effect zou leiden, was onterecht. de stof valt zoals ze moet vallen. Nu moet ik mijn outfit nog aan het lief tonen... Er speelt zich plots een muziekje af in mijn hoofd ...
  :-)