Posts tonen met het label Lotta skirt. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Lotta skirt. Alle posts tonen

woensdag 25 november 2015

A lot of Lotta skirts

Elke naaister lijdt aan het zelfde syndroom: stofjes verzamelen. Ik zeg geen nee tegen een stofje dat me aangeboden wordt (oma die haar kasten uitmest is een ideale toeleverancier). En ik kan ook moeilijk neen zeggen tegen mooie metertjes stof in de stoffenwinkel. Bent u een naaister, dan zit u beslist hevig mee te knikken omdat u het kent. Bent u geen naaister, dan draait u wellicht met uw ogen, net zoals het lief, want dan begrijpt u mogelijk mijn liefde voor stofjes niet.
Af en toe doe ik eens iets aan de hoogte van mijn stoffenvoorraad. Meestal maak ik hem hoger, maar soms probeer ik ook eens in de tegengestelde richting te werken. Met mijn zwangerschap die op z'n einde loopt (ik zit in de fase van: "Zeker dat het maar eentje is" en "Gij moet niet lang meer doen, niet?") manifesteert mijn nestdrang zich heel duidelijk in naaien. SELFISH SEWING. Heerlijk! Mijn overlock die het plots liet afweten kon geen roet in het eten strooien om mijn drive te breken dankzij de supersnelle vervangtoestelinterventie van buurvrouw An! Waarvoor een welgemeende dikke (dat kan ik gezien mijn buikomvang nog steeds heel overtuigd zeggen) merci, trouwens. Ik naaide en naaide en gebruikte kilometers overlockgaren om op nog geen weekje tijd 6 kledingstukken af te werken. Dan heb ik toch iets om aan te trekken wanneer ik als een fiere pauw mijn ieniemienie nieuwe dochter kan showen in het moederhuis.

2 van de kledingsstukken die ik maakte zijn een rok, beiden volgens het patroon van de Lotta skirt van Compagnie M. Het is een fantastisch patroon, en het geeft steeds een geweldig resultaat. Ik werkte voor beide uitvoeringen met 2 totaal verschillende stofsoorten, wat het model ook anders doet uitkomen.

Voor versie1 koos ik een stevige stof, gekocht tijdens het stoffenspectakel in MEI(!) die eigenlijk gebruikt wordt om er kussenslopen of tassen mee te maken (laat ik het materiaal omschrijven als datgene waarvan je tasjes vindt in de Brugse kantshops met daarop poesjes, bloemen, theepotten en andere Engelse taferelen. Weet je wat ik bedoel?) De stof is stug, maar rafelt amper. De rok valt mooi als een klokje. Voor de tailleband en de zakdelen gebruikte ik de achterkant van de stof: zelfde motief, enkel net iets anders kleurgebruik, leuk contrast. De zakken werkte ik af met koningsblauwe knopen van bij Madeline en gele stikzijde om alles toch wat speels te houden. Het zit 'em in de details.

Rokje 2 is er eentje van een iets lichtere categorie. Hiervoor gebruikte ik een zeer licht handgeverfd katoentje van bij Stoffen Pauwels en als contrast een mosterdgele stof met fijn gouden detail van Cotton + Steel. Resultaat een vrolijk speels zomerrokje dat tijdens de feestdagen ook best wel glamoureus gedragen kan worden.

 
Omdat het katoentje heel licht is, zoomde ik de onderrand van de rok af met een stukje van de mosterdkleurige stof: het gewicht van dat kleine biesje zorgt er een beetje voor dat de rok mooi valt, én mijn rok is afgewerkt zonder al te veel complicaties (zoals dubbel plooiende stof)
Ik popel om de rokken aan te trekken... nog 2 weken wachten. Wachten kan lang duren... Geduld is niet mijn beste kwaliteit. Geduld wordt ook schaarser wanneer meer en meer mensen beginnen te informeren voor wanneer het is. Misschien moet ik nog maar iets nieuws naaien.

dinsdag 1 september 2015

Back to school... back to my sewing machine

1 September, een dag die voor velen niet voorbij gaat zonder dat er een traantje vloeit. Ik had het geluk vandaag om over een stoere driejarige dochter te beschikken die nauwkeurig de instructies van haar nieuwe juf opvolgde: "Op deze stip in de rij staan"... En masjoefel bewoog niet meer. Stokstijf en met een brede glimlach wiggelde ze op de stip die haar was toegewezen.

Met een gerust hart konden papa en mama vertrekken. Papa naar zijn werk, mama... die heeft vandaag een dagje me-time zodat ik straks op tijd aan de schoolpoort kan staan. Ik vond die me-time het ideale moment om nog eens achter mijn naaimachine te kruipen. Meer dan 2 maand hebben mijn overlock en vintage singer stof vergaard, omdat ik de energie niet meer vond om iets te naaien. De oorzaak: een steeds groter wordende buik die met al mijn energie gaat lopen. Ik ben een DIKKE 6 maand zwanger van onze 2de spruit en had niet gedacht dat dit zo'n grote hap uit mijn energiebudget zou nemen. Maar het is gelukt. Ik heb een kledingstuk geassembleerd! JUICH JUICH! Mexican wave!

Verschillende pogingen had ik al ondernomen om toch maar aan iets te beginnen, maar verder dan stof selecteren en patroontjes markeren in mijn patronenboekjes, was ik niet geraakt. Maar poging nummer 99 wierp vruchten af: vorige week kocht ik het kinderpatroontje van Compagnie M van de Lotta skirt, en 2 prachtige lapjes stof bij Madeline de Stoffenmadam. Eén van de lapjes was deze prachtige glow-in-the-dark spokenstof, een stofje waarmee ik al veel langer iets wilde maken, maar er stond nog zoveel op mijn to sew lijstje. Ik viste er ook nog een groenig lapje uit de lappenmand voor de binnenkant van de zakken en de lendenband, en ik kon er meteen mee aan de slag. Meteen moet je in mijn tijdsperceptie bekijken als een goeie week later.

Hopelijk vindt mijn kleine monster haar rok gruwelijk mooi! Ze zit in een soort van spoken en monsters fase, dus ik denk dat ik punten ga scoren.
En het is nog lang geen tien voor vier... Dus ik heb nog tijd om aan iets voor mezelf te beginnen!




De konijnentrui kocht ik bij H&M

donderdag 7 mei 2015

Wat ruist er door het struikgewas?

Bij mijn laatste bezoekje aan de Stoffenmadam, ik ging niets kopen want ik kwam voor de zeverlappen van Cesar, botste ik op Nancy haar versie van de Lotta skirt van Compagnie M. Tja, jammer, want ik MOEST het patroon mee naar huis nemen en een stofje waarmee ik mijn eerste versie zou maken. Dat ik nooit eerder aan dit patroon begonnen ben! Het is een prachtpatroon!

Het stofje moest net iets meer zijn dan een gewoon stofje. Dus ik koos voor lentefrisse groene blaadjes. Voor het contraststofje dook ik in mijn stofrestjes. Gezien ik toch zo zuinig mogelijk probeer te zijn met mijn kostbare stofrestjes, en ze zo veel mogelijk een nieuwe bestemming wil geven, was de keuze een beetje beperkt om alles uit een beschikbare lap te krijgen die toch mooi paste bij de groene blaadjes. Het werden koningsblauwe veren: een zangvogel in het gebladerte! De zakjes werkte ik af met een paar knoopjes die ik in mijn knopendoos vond: schatten vanuit mijn kindertijd, die mijn moeder niet meer moest hebben... Ik ben helemaal in mijn nopjes met nieuwe rok (en mijn nieuwe patroonaanwinst).