Posts tonen met het label Madeline de Stoffenmadam. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Madeline de Stoffenmadam. Alle posts tonen

vrijdag 18 september 2015

Een tipje van de sluier ... of het babydekentje

Het lief een paar dagen naar het buitenland, de dochter op logement bij moeke en vake en ik alleen thuis. Dat was lang geleden. Maar ik heb mijn eenzame avonden zorgvuldig benut. Eerst maakte ik een fietstochtje naar de stoffenwinkel in de buurt, Madeline de stoffenmadam , want zoals elke donderdagavond was het laat-avond-shopping. Ik selecteerde enkele beauty's en ging dan aan de slag om iets te maken voor de baby die in mij groeit: het vlinderdekentje uit Stof voor durf het zelvers. De keuze van de stof was nogal moeilijk, dus besliste ik dat het een vlinderdekentje tot de tweede macht zou worden. Maar het ging lukken, ik moest maar 3 patroondelen knippen, en ik kon aan de slag. Die 2 dekentjes zouden diezelfde avond wel klaar geraken.

Jammer dat ik in al mijn enthousiasme het patroon verkeerd uitknipte, de handleiding te laat las en het een paar uur duurde eer ik mijn fout had rechtgezet (ja, ik ben één van die vrouwen die de handleiding niet leest). Een pijne rug en buik verplichtte me tot het nemen van platte rust (dat heb je met zwanger zijn). Vandaag, de dag nadien, heb ik één dekentje klaar. Het andere zal wel volgen. Ik ben blij dat ik op tijd een pauze heb genomen en daardoor mijn deken mooi kon afwerken. Je krijgt alvast een tipje van de sluier voor het volgende dekentje.

Een baby om het dekentje te demonstreren, heb ik voorlopig niet. Die heb ik op de groei gekocht, en die groei is nog niet voltooid. Als een klein kind moet ik wachten tot de Sint terug naar Spanje is... En de dochter, die slaapt al lang, en is toch al tientalle centimeters te groot voor dit dekentje. Daarom mocht de antieke teddy, die ik vorige week op de rommelmarkt scoorde, zijn charmes demonstreren voor de camera. Hij is al even fragiel als een pasgeboren baby.
Als stof gebruikte ik een grof gestreept katoentje voor de buitenkant, en een super zachte bobbeltjes fleece voor de binnenkant. De blauwe donzige pompon recupereerde ik van de sleutelhanger van mijn nieuwe handtas die het onmiddellijk begeven had. Het risico is nu wel dat de baby die in dit dekentje beland, een extra knuffelgehalte krijgt dankzij al die zachtheid.

Oh, en dat tipje van de sluier... Dat zal volgende week wel klaar zijn. Mijn nestdrang begint parten te spelen... Ik twijfel nog of ik klittenband ga toevoegen en of ik het dekentje Maxi Cosi compatibel ga maken... Maar voorlopig hou ik het voor bekeken. Slaapwel.

dinsdag 1 september 2015

Back to school... back to my sewing machine

1 September, een dag die voor velen niet voorbij gaat zonder dat er een traantje vloeit. Ik had het geluk vandaag om over een stoere driejarige dochter te beschikken die nauwkeurig de instructies van haar nieuwe juf opvolgde: "Op deze stip in de rij staan"... En masjoefel bewoog niet meer. Stokstijf en met een brede glimlach wiggelde ze op de stip die haar was toegewezen.

Met een gerust hart konden papa en mama vertrekken. Papa naar zijn werk, mama... die heeft vandaag een dagje me-time zodat ik straks op tijd aan de schoolpoort kan staan. Ik vond die me-time het ideale moment om nog eens achter mijn naaimachine te kruipen. Meer dan 2 maand hebben mijn overlock en vintage singer stof vergaard, omdat ik de energie niet meer vond om iets te naaien. De oorzaak: een steeds groter wordende buik die met al mijn energie gaat lopen. Ik ben een DIKKE 6 maand zwanger van onze 2de spruit en had niet gedacht dat dit zo'n grote hap uit mijn energiebudget zou nemen. Maar het is gelukt. Ik heb een kledingstuk geassembleerd! JUICH JUICH! Mexican wave!

Verschillende pogingen had ik al ondernomen om toch maar aan iets te beginnen, maar verder dan stof selecteren en patroontjes markeren in mijn patronenboekjes, was ik niet geraakt. Maar poging nummer 99 wierp vruchten af: vorige week kocht ik het kinderpatroontje van Compagnie M van de Lotta skirt, en 2 prachtige lapjes stof bij Madeline de Stoffenmadam. Eén van de lapjes was deze prachtige glow-in-the-dark spokenstof, een stofje waarmee ik al veel langer iets wilde maken, maar er stond nog zoveel op mijn to sew lijstje. Ik viste er ook nog een groenig lapje uit de lappenmand voor de binnenkant van de zakken en de lendenband, en ik kon er meteen mee aan de slag. Meteen moet je in mijn tijdsperceptie bekijken als een goeie week later.

Hopelijk vindt mijn kleine monster haar rok gruwelijk mooi! Ze zit in een soort van spoken en monsters fase, dus ik denk dat ik punten ga scoren.
En het is nog lang geen tien voor vier... Dus ik heb nog tijd om aan iets voor mezelf te beginnen!




De konijnentrui kocht ik bij H&M

zondag 24 mei 2015

Van lelijk eendje tot sierlijke zwaan

Het beloofde een vermoeiende dag te worden vandaag. Doordat we gisteren met de vrienden het groot scherm boven haalden om samen punten te geven voor het Eurovisie Songfestival, en de uitreiking van de laatste punten toch duurde tot een stukje na middernacht, bereikte ik mijn bedje aan de late kant. Lang uitslapen was vandaag niet echt een optie, want er stond een workshop op het programma: De Blanche Barrel Bag van Swoon patterns. Onder vakkundige begeleiding van Madeline De Stoffenmadam gingen we aan de slag. Ik koos voor de LARGE versie. Ik durf nogal wat mee te sleuren in mijn handtassen...

Ik zou mezelf niet zijn, moest ik niet eigenwijs geweest zijn, en een makkelijk stofje gekozen hebben. Daarom koos ik voor een materiaal waarmee je prachtige kussens kan maken of luxueuze gordijnen, met een geel irismotief. Het pluisde enorm bij het knippen. En er zweeft nu een geel pluisjesspoor door de winkel (sorry Nancy). Als detail ging ik voor metallic blauwe paspel, blauwe lederen handvaten en een jeansblauw katoentje voor de binnenkant van mijn tas.

Door de dikke stof, was het soms extra moeilijk, maar na veel zuchten, losdoen, opnieuw in mekaar zetten, een pijne rug, een beetje hoofdpijn, lekkere bookes, een appeltje, en genoeg uitleg van Nancy stond er plots een leuke handtas voor mijn neus. Groot genoeg voor al mijn rommeltjes. En er is zelfs nog plaats voor mijn bookes.
  
Ik leerde toch weer wat bij: ik gebruikte voor de eerste keer paspel, testte voor de eerste keer wondertape uit en leerde onzichtbare naaigaren kennen. En al bij al ben ik blij dat ik volharde met mijn stofkeuze. Al raad ik aan om toch eerst met een leuk katoentje aan de slag te gaan.

De gele stof en metallic paspel komen van het stoffenspektakel. Al het andere materiaal kocht ik bij Madeline.