Posts tonen met het label city dress. Alle posts tonen
Posts tonen met het label city dress. Alle posts tonen

woensdag 4 februari 2015

Kijk een vlek! Neuzeketrek!




Vaak heb ik prijs : op een mooie effen T-shirt of trui een vlek die er niet meer uit gaat. Jammer, maar het desbetreffende kledingstuk wordt dan gedegradeerd tot homeware om in den hof te werken. Hetzelfde had ik voor met mijn zelfgemaakt city dress in zwarte sweaterstof. *O ja, die vlek die u in mijn post over hoe de vonk terug over sloeg op de foto ziet, is geen artistieke meerwaarde aan de foto. Het is ECHT een gigantische vlek. Maar ik ging ervan uit dat NIEMAND dit zou opmerken. Maar geef toe, je kan er niet meer naast kijken, nu je het weet :-)

Echt zonde vond ik het. Het is immers een super kleedje om te dragen, en het was nu naar ergens achterin mijn klerenkast verbannen. Ik droeg het kleedje dan wel niet meer, maar weggooien vond ik erover. Misschien kon ik er nog wel eens een kleurbadje overzetten om de vlek te verbergen. MAAR dat hoeft niet meer! Dochterlief gaf me uiteindelijk het juiste idee!

Wanneer ik haar vanochtend haar gepimpte T-shirt met flock vlaggetjes liet zien, en ik haar vroeg wat erop stond, zei ze me: "Drrriehoekjes, Mama!" *Ze spreekt de r zo lekkerrr rrrrollend uit.

Dus nu heeft mama ook flock driehoekjes op haar kleed. Geen vlaggenlijn, maar iets abstracter. Het patroon van dit jurkje laat het ook echt toe om een grafisch accent op de jurk te zetten: het is immers opgebouwd uit driehoeken.

Dus vlek...


werd bermudadriehoek! 

Ik hield de kleurtjes redelijk sober: in de zwarte sweaterstof zitten oranje en lichtblauwe spikkeltjes, dus ik gebruikte oranje en lichtblauwe flockfolie. Enkel een klein uitspattingske in glittergroen kon ik niet laten. Ik weet weer wat aandoen!

o, dit was het voorontwerp. Het is iets anders geworden...


zondag 11 januari 2015

Hoe de vonk terug oversloeg

Ik had alles beschikbaar om terug te beginnen naaien (een eigen kamertje waarin ik al mijn naaispullen kan opbergen, een groot werkblad waarop ik mijn stof kan knippen,een plekje waarin ik in alle rust aan de slag kan), alleen had ik geen project. Ik had wel dozen vol stofjes waar ik wel eens iets mee ging maken, maar wat was nog niet duidelijk. Tot ik La Maison Victor ontdekte. Het leek het antwoord op mijn ontbrekende project. Ik zou voor mezelf de city dress maken: een super comfortabel jurkje in jersey.

Omdat ik bij de de stoffenmadam al niet kon beslissen over de kleur waarin ik het jurkje ging maken, besloot ik om voor 2 uitvoeringen te gaan. Al snel werden het er 4. Waar zal dat eindigen? Variëren tot in de oneindigheid!

Versie 1: in mosterdgele Punta di Roma. Ik koos voor een mouwloze jurk.

Versie 2: in rode Punta di Roma. Om toch niet voor exact hetzelfde modelletje te gaan, heb ik halflange mouwen toegevoegd.

Versie 3: zwarte sweaterstof met rode, gele en blauwe spikkels (dit is de warmste versie, niet echt een aanrader)

Versie 4: de grafische versie met blauwe Punta di Roma, een restje gele Punta di Roma van jurkje 1 en een onderstuk in een prachtige, zachtrose, doorstikte Jersey.



Zodus deed deze vonk mijn passie voor het naaien weer oplaaien. En zo werd ondertussen mijn kast te klein...