Posts tonen met het label rokje. Alle posts tonen
Posts tonen met het label rokje. Alle posts tonen

dinsdag 1 september 2015

Back to school... back to my sewing machine

1 September, een dag die voor velen niet voorbij gaat zonder dat er een traantje vloeit. Ik had het geluk vandaag om over een stoere driejarige dochter te beschikken die nauwkeurig de instructies van haar nieuwe juf opvolgde: "Op deze stip in de rij staan"... En masjoefel bewoog niet meer. Stokstijf en met een brede glimlach wiggelde ze op de stip die haar was toegewezen.

Met een gerust hart konden papa en mama vertrekken. Papa naar zijn werk, mama... die heeft vandaag een dagje me-time zodat ik straks op tijd aan de schoolpoort kan staan. Ik vond die me-time het ideale moment om nog eens achter mijn naaimachine te kruipen. Meer dan 2 maand hebben mijn overlock en vintage singer stof vergaard, omdat ik de energie niet meer vond om iets te naaien. De oorzaak: een steeds groter wordende buik die met al mijn energie gaat lopen. Ik ben een DIKKE 6 maand zwanger van onze 2de spruit en had niet gedacht dat dit zo'n grote hap uit mijn energiebudget zou nemen. Maar het is gelukt. Ik heb een kledingstuk geassembleerd! JUICH JUICH! Mexican wave!

Verschillende pogingen had ik al ondernomen om toch maar aan iets te beginnen, maar verder dan stof selecteren en patroontjes markeren in mijn patronenboekjes, was ik niet geraakt. Maar poging nummer 99 wierp vruchten af: vorige week kocht ik het kinderpatroontje van Compagnie M van de Lotta skirt, en 2 prachtige lapjes stof bij Madeline de Stoffenmadam. Eén van de lapjes was deze prachtige glow-in-the-dark spokenstof, een stofje waarmee ik al veel langer iets wilde maken, maar er stond nog zoveel op mijn to sew lijstje. Ik viste er ook nog een groenig lapje uit de lappenmand voor de binnenkant van de zakken en de lendenband, en ik kon er meteen mee aan de slag. Meteen moet je in mijn tijdsperceptie bekijken als een goeie week later.

Hopelijk vindt mijn kleine monster haar rok gruwelijk mooi! Ze zit in een soort van spoken en monsters fase, dus ik denk dat ik punten ga scoren.
En het is nog lang geen tien voor vier... Dus ik heb nog tijd om aan iets voor mezelf te beginnen!




De konijnentrui kocht ik bij H&M

donderdag 5 februari 2015

Throwback thursday *

*eentje uit de oude doos.

Omdat mijn naaikoorts niet over lijkt te gaan, haalde ons moeke enkele van mijn oude werkstukken boven (ik maakte ze zo'n 10 jaar geleden). In mijn herinneringen had ik die weggegooid omdat ik die zelf niet meer droeg, maar ons moeke had ze toch maar bijgehouden. Ze vond het "zund om aan spullenhulp te geven". Eigenlijk ben ik daar nu toch een ietsiepietsiebeetje blij om. Want kijk nu toch naar dit pareltje! *Neem dat van dat pareltje maar letterlijk.
Deze tekst maakt deel uit van een grote lap stof, die ik omvormde tot een zwierderige rok. In die tijd maakte ik bijna alleen maar rokken. De grote polkadots waren me wat te sober, dus heb ik me gewaagd aan de kunst van het borduren met pareltjes. Avonden gingen voorbij (*ik denk dat ik toen eigenlijk moest studeren), maar na uren prutswerk verscheen toch het einde aan de zin, het vraagtegen.  SHALL WE DANCE?



Er ligt er zo nog eentje klaar, andere tekst, ander stofje, ander modelletje. Maar die is tot op heden nog niet af geraakt. Misschien een werkpuntje voor ergens in 2015!

maandag 26 januari 2015

Skyline van sterrenstad

Mijn kleine meid wordt groot! Nog exact een weekje en ze gaat voor de eerste keer naar school. Eerste keer spelen op een speelplaats vol kindjes. Eerste keer boterhammetjes opeten in de refter. Eerste keer liedjes zingen met de "rufrjouw". En de eerste keer dat mama en papa haar daar achter laten...

Zo'n groot moment vraagt toch om een nieuwe outfit. Daarom heb ik snel een rokje gemaakt: 2 rechthoeken zo breed als de stoflengte, op 1 lange zijde na, volledig aan mekaar gezet, daarna de zijkanten aaneen gezet, en daarna heb ik het ongesloten deel vastgezet met de overlock, naar binnen geplooid en een tunnel gemaakt om een elastiek door te steken. Rokje klaar!

Maar dat was te gewoontjes, te simpel (ook al vind ik het sterrenstofje al super). Ik had al een tijdje het eindresultaat in mijn hoofd zitten: er moesten huisjes op met flockfolie. De flockfolie lag zelfs al maanden in mijn kast te wachten. En dus knipte ik (eindelijk) uit de losse pols de skyline van een onbestaande stad. Ik denk wel dat Stien blij zal zijn met haar "huisjesrokje".